Marsylia czterolistna Marsilea quadrifolia

Marsylia czterolistna (Marsilea quadrifolia) – gatunek paproci wodnej należący do rodziny marsyliowatych.

Liście z cienkiego kłącza wyrastają listki o cienkich ogonkach i podzielonych na 4 części blaszkach - całość przypomina czterolistną koniczynę.

Biologia i występowanie

Gatunek występuje w Europie południowej, w Azji i jako zawleczony w Ameryce Północnej. W Polsce występowała naturalnie na Śląsku. W obrębie współczesnych granic Rybnika istniało stanowisko odkryte w 1871, ostatni raz potwierdzone w 1929. Już w latach 50. XX w. uznano, że marsylia w Polsce wyginęła. W 1973 odnaleziona przypadkowo na brzegu Jeziora Goczałkowickiego została wykopana przez znalazcę i trafiła do Ogrodu Botanicznego w Warszawie. Po namnożeniu część roślin trafiła m.in. do arboretum w Bolestraszycach, skąd w ostatnich latach XX wieku introdukowana została do zbiorników w okolicy Puław. W 2020 roku pracownicy Śląskiego Centrum Wody Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach podali do publicznej wiadomości, że od 2018 roku ponownie występuje na brzegu Jeziora Goczałkowickiego. Marsylia jest paprocią różnozarodnikową: produkuje mikro- i makrospory, z których rozwijają się silnie zredukowane męskie i żeńskie przedrośla. Biotop Roślina porastająca błotniste, okresowo zalewane brzegi płytkich, żyznych zbiorników wodnych.

Marsylia jest znana jako roślina akwariowa oraz hodowana w ogrodach botanicznych. W Indiach jej liście spożywane są jako warzywo.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-03-14 02:27:03]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=62559229. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • Janusz Baryła, Maria Zając, Kazimierz Zarzycki: Marsilea quadrifolia. W: Polska Czerwona Księga Roślin. Kaźmierczakowa Róża, Kazimierz Zarzycki (red.). Kraków: PAN, 2001.
  • Marsilea quadrifolia, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online]  (ang.).
  • Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
  • Yumkham S.D., Sigh P.K.. Less known ferns and fern-allies of Manipur with ethnobotanic uses. „Indian Journal of Traditional Knowledge”. 10, 2, s. 287-291, 2011. 
  • Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.
  • The Pteridophyte Phylogeny Group. A community-derived classification for extant lycophytes and ferns. „Journal of Systematics and Evolution”. 54 (6), s. 563–603, 2016. DOI: 10.1111/jse.12229. 
  • Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  • Uznana za wymarłą, wróciła pełna blasku. dwakwadranse.pl, 2020-08-11. [dostęp 2020-08-12].
  • ogólne
    • roślina chroniona
    • roślina użytkowa
    • ścisła ochrona gatunkowa
    • Polska Czerwona Księga Roślin
    • czerwona lista roślin i grzybów Polski
    • paproć
    • EX - wymarły