Mięta długolistna (Mentha longifolia (L.) L.) – gatunek roślin należący do rodziny jasnotowatych (Lamiaceae). Występuje w stanie dzikim w Afryce, południowej i środkowej Europie, w Azji. W Polsce jest pospolity na całym obszarze. Kenofit.
Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od lipca do września. Siedlisko: wilgotne łąki, brzegi cieków wodnych, rowy, wilgotne pola i polne drogi. Rośnie przede wszystkim na glebach zawierających wapń i azot. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ch/O/All. Agropyro-Rumicion crispi i Ass. Mentho longifoliae-Juncetum oraz gatunek charakterystyczny i wyróżniający dla Ass. Filipendulo-Menthetum longifoliae.
Na Bliskim Wschodzie mięta długolistna jest używana jako przyprawa lub do sporządzania herbaty.
W Ewangelii Mateusza jest fragment tekstu mówiący o obłudzie: „Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy! Bo dajecie dziesięcinę z mięty, kopru i kminu, lecz pomijacie to, co ważniejsze jest w Prawie: sprawiedliwość, miłosierdzie i wiarę””. Wszyscy badacze roślin biblijnych są zgodni, że słowo mięta dotyczy tutaj mięty długolistnej, jest to bowiem najbardziej na Bliskim Wschodzie pospolity gatunek mięty i do dzisiaj jest używany. Mięta jest jednym ze składników gorzkich ziół spożywanych przez Izraelitów podczas Pesach.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-30 09:45:58]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=73151323. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.