Wirtualny atlas roślin: Mokrzyca Kitaibela / Minuartia laricifolia subsp. kitaibelii

Mokrzyca Kitaibela, mokrzyca modrzewiolistna (Minuartia laricifolia subsp.kitaibelii (Nyman) Mattf.) – podgatunek mokrzycy Minuartia laricifolia, w polskich opracowaniach traktowany jako odrębny gatunek – Minuartia kitaibelii (Nyman) Pawł.). Występuje w Karpatach oraz wschodniej części Alp. W Polsce występuje w Tatrach i Pieninach.

Liście ulistnienie nakrzyżległe, liście równowąskie i nieco odgięte. Kwiaty wyrastają pojedynczo, lub po kilka na szczycie łodygi. Szypułki kwiatowe krótko owłosione i bez gruczołów. Kwiaty mają 5 białych, całobrzegich płatków korony o długości 9–12 mm. Kielich walcowaty, o tępych działkach dużo krótszych od płatków korony. Wewnątrz korony 1 słupek z 3 szyjkami, i 10 pręcików. Pokrój roślina luźnokępkowa, osiągająca wysokość do 20 cm. Tworzy 2 rodzaje pędów: rozesłane płożące się pędy płonne oraz podnoszące się łodygi kwiatowe. Łodyga płożąca się lub podnosząca, szorstko owłosiona, nierozgałęziona. Owoc pękająca 3 klapami torebka. Zawiera ok. 30 nasion posiadających grzebień dużych brodawek na brzegu.

Biologia i występowanie

Rozwój
Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do sierpnia.
Siedlisko
Występuje wyłącznie na wapiennym podłożu: na skałach, piargach, murawach naskalnych i żwirowiskach rzecznych, głównie w reglu dolnym i górnym, ale z rzadka spotkać ją można również w piętrze kosodrzewiny.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2019-05-18 22:37:57]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=56684016. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

Stevens P.F.: Caryophyllales (ang.). Angiosperm Phylogeny Website, 2001–. [dostęp 2009-10-07].
Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: Multico Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.
The Plant List. [dostęp 2017-01-11].
Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.