Wirtualny atlas roślin: Mokrzyca szczeciolistna / Minuartia setacea

Mokrzyca szczeciolistna (Minuartia setacea (Thuill.) Hayek) – gatunek roślin z rodziny goździkowatych (Caryophyllaceae Juss.). Występuje tylko w południowej, środkowej i wschodniej Europie. W Polsce w 1981 r. potwierdzono jej występowanie tylko na jednym stanowisku w Pieninach Środkowych – w podszczytowych partiach Trzech Koron. Na dwóch dawniej podawanych z Pienin stanowiskach wyginęła.

Pokrój drobna roślina kępkowa do 20 cm wysokości. Liście sztywne, szczecinkowate, o szerokości ok. 0,2 mm. Kwiaty zebrane w wierzchotki. Płatki białe, dłuższe od działek. Owoc torebka z licznymi, ciemnymi nasionami.

Biologia i występowanie

Bylina, chamefit. Roślina owadopylna, rozmnażająca się tylko generatywnie. Rośnie na płytkich glebach na półkach skalnych, w murawach na podłożu wapiennym. Kwitnie w czerwcu i lipcu. Liczba chromosomów 2n=30. Gatunek zróżnicowany na dwa podgatunki: Minuartia setacea subsp. setacea – rośnie w całym zasięgu gatunku Minuartia setacea subsp. bannatica (Rchb.) Nyár. o zasięgu karpackim

Kategorie zagrożenia gatunku: Kategoria zagrożenia w Polsce według Czerwonej listy roślin i grzybów Polski (2006): R (rzadki); 2016: CR (krytycznie zagrożony). Kategoria zagrożenia w Polsce według Polskiej Czerwonej Księgi Roślin: CR (critical, krytycznie zagrożony). Cała populacja mokrzycy szczeciolistnej w Pieninach liczy około tysiąca osobników i zajmuje powierzchnię kilkudziesięciu metrów kwadratowych. Powierzchnia ta ciągle zmniejsza się. Stanowisko jest zagrożone z powodu ruchu turystycznego – znajduje się bowiem tuż przy ścieżce. Wskazane jest objęcie tego jedynego w Polsce stanowiska ochroną czynną.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-03-28 03:56:07]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=62819131. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
The Plant List. [dostęp 2017-02-26].
Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website [online], Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-12] (ang.).
Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.