Wirtualny atlas roślin: Morwa biała / Morus alba

Morwa biała (Morus alba L.) – gatunek niewielkich drzew liściastych z rodziny morwowatych.

Pokrój drzewo do 15 m wysokości. Roślina posiada przewody mleczne wytwarzające sok mleczny. Liście jajowate, bardzo zmienne, niepodzielone lub różnie wcinane, do 18 cm długości. Miękkie, płaskie i cienkie. Od góry lekko błyszczące, od dołu prawie nagie lub z włoskami na większych nerwach. Ogonek z rynienkowatym rowkiem. Kwiaty rozdzielnopłciowe, ale występujące na tym samym drzewie (roślina jednopienna). Są czterodzielne, kwiaty męskie podłużnie walcowate z 4 pręcikami, w jasnożółtych kotkach, kwiaty żeńskie główkowate wzniesione, z 1 słupkiem. Owoce drobne niełupki obrośnięte są soczystymi osnówkami powstałymi z okwiatu. Zebrane w walcowate owocostany o długości ok. 2 cm. Barwa owoców różna – biała, różowa, fioletowoczarna. Smak słodki i nieco mdły. Pień kora brunatnoczerwonawa lub zielonkawoszara, z płaskimi zagłębieniami o łukowatym przebiegu, sękata.

Biologia i występowanie

Pochodzi z Chin. Od wieków była tam uprawiana. Później zaczęto ją uprawiać również w innych rejonach świata. Rozprzestrzeniła się z upraw i obecnie rośnie dziko w Afryce, Ameryce Północnej i Południowej oraz na wyspach Pacyfiku. W Europie zaczęto ją uprawiać od XI wieku. W Polsce występuje często, jako jedyny gatunek morwy. Ze względu na fioletowo-czarną barwę owoców morwa biała bywa mylnie brana za morwę czarną (Morus nigra) lub czerwoną (Morus rubra).

Od dawna uprawiana była w Chinach w związku z hodowlą jedwabnika morwowego. Jej liście stanowią pożywienie dla gąsienic tych owadów. Morwy białe są często sadzone jako rośliny ozdobne, m.in. przy drogach, w parkach. Nadają się również na wysokie żywopłoty. Liście morwy białej wykazują właściwości lecznicze. Działają stabilizująco na poziom cukru we krwi, ograniczając jego przyswajanie przez organizm, dlatego mogą być polecane pomocniczo w cukrzycy typu 2 oraz przy odchudzaniu. Liście morwy białej zawierają także substancje o działaniu przeciwutleniającym - m.in. kwas askorbinowy oraz flawonoidy. Owoce są jadalne. W medycynie chińskiej są stosowane m.in. w leczeniu cukrzycy typu 2, bezsenności i przedwczesnego siwienia. Ich przeciwcukrzycowe działanie potwierdzają wstępne badania laboratoryjne na zwierzętach. Drewno wykorzystywane jest do produkcji mebli i do wyrobów tokarskich. Pędy i liście zawierają hormon wzrostu - w Chinach napar podawano dzieciom wątłym i wolno rosnącym.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-07-25 00:25:11]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=64114226. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

Bruno T. Kremer: Drzewa. Warszawa: Świat Książki, 1996, s. 130-131. ISBN 83-7129-141-8.
Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-19] (ang.).
Włodzimierz Seneta, Jakub Dolatowski: Dendrologia. Warszawa: Wydawnictwa Naukowe PWN, 1997. ISBN 83-01-12099-1.
Morwa biała jako suplement. Jakie jest jej zastosowanie? - w Women's Health, Women's Health Polska [dostęp 2019-07-08] .
Marcin Molski: Nowoczesna Kosmetologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2014, s. 19. ISBN 978-83-01-17976-2.
Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-26].
Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.