Morwa czarna (Morus nigra L.) – gatunek drzewa z rodziny morwowatych (Moraceae). Pochodzi prawdopodobnie z Iranu. Jako introdukowana rośnie zdziczała w basenie Morza Śródziemnego, w Azji południowej i Środkowej. W Polsce nie występuje. Ponieważ niektóre odmiany uprawianej i dziczejącej morwy białej mają po dojrzeniu fioletowo-czarne owocostany – często są mylnie uznawane za morwę czarną.
Roślina uprawna – uprawiana początkowo głównie jako drzewo owocowe. Prawdopodobnie po raz pierwszy zaczęto ją uprawiać w Iranie. Znali ją już Arystoteles i Aleksander Macedoński, pisał o niej Pliniusz Starszy. W Europie po raz pierwszy morwę czarną zaczęto uprawiać we Włoszech za czasów cezara Justyniana Wielkiego (483–565 n. e.), jako pożywienie dla gąsienic jedwabnika morwowego. Dopiero od około 1434 r. zastąpiono ją morwą białą, która lepiej się do tego celu nadaje. Sztuka kulinarna – owoce są bardzo soczyste, o słodko-kwaśnym smaku, wykorzystywane do wyrobu marmolady, syropu i alkoholi. Bywa sadzona w krajach o ciepłym klimacie w parkach i przy drogach jako roślina ozdobna. Jest bardziej wrażliwa na mróz od morwy białej, nadaje się do uprawy w strefach 6-10 . Do hodowli jedwabnika morwowego nadaje się gorzej niż morwa biała, gdyż jej owłosione liście utrudniają żerowanie gąsienicom tego owada.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 23:46:27]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72985589. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.