Sparceta siewna, esparceta siewna (Onobrychis viciifolia Scop.) – gatunek rośliny z rodziny bobowatych. Pochodzi z południowo-wschodniej i środkowej Europy (Francja, Austria, Jugosławia, Węgry, Czechy, Słowacja, Rumunia, Bułgaria) oraz Turcji. Jest uprawiana w wielu krajach świata. W Polsce występuje jako roślina uprawna, często dziczejąca (kenofit).
Bylina, hemikryptofit. Rośnie dziko na przydrożach, murawach. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Festuco-Brometea. Kwitnie od końca maja, około czterech tygodni. Żerują na niej gąsienice motyla modraszka gniadego.
Uprawiana jest jako roślina pastewna na paszę dla bydła, przede wszystkim w postaci zielonki do bezpośredniego spasania, a także do przyorania na nawóz zielony. Nadaje się na gleby wapienne, nawet płytkie i kamieniste. Znosi przymrozki do -5 °C i suszę. Jest bardzo cenną rośliną sianą jako międzyplon. Znajduje się w rejestrze roślin uprawnych Unii Europejskiej.
Jest jedną z roślin, którym przypisywano nazwę dzięcielina występującą w poemacie Pan Tadeusz Adama Mickiewicza. Inną nazwą ludową tej rośliny jest rzęśnia.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 23:53:24]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72712374. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.