Wirtualny atlas roślin: Zaraza alzacka / Orobanche alsatica

Zaraza alzacka (Orobanche alsatica Kirschleger) – gatunek byliny z rodziny zarazowatych (Orobanchaceae).

Łodyga osiąga wysokość do 70 cm. Jest jasnożółta lub zaczerwieniona, pokryta gruczołowatymi włoskami. Liście łuskowate, ogruczolone, długości 10–22 mm. W dolnej części łodygi wyrastają gęsto, są szerokotrójkątne, ułożone dachówkowato. Im wyżej tym bardziej lancetowate i luźno stojące. Kwiaty kwiatostan na szczycie łodygi jest kłosowaty, gęsty, utworzony z kwiatów siedzących w kątach łuskowatych przysadek. Korona długości 12–22 mm, żółtawa lub jasnobrunatna, powyżej nasady silnie wydęta, zagięta do przodu, z szeroką gardzielą, dwuwargowa. Warga górna jest dwu-, dolna trzyłatkowa. Łatki są pokryte gruczołami, brzegiem falowane, nierówno ząbkowane. Pręciki cztery, dwusilne, przyrośnięte są 1–6 mm powyżej nasady rurki korony. Szyjka słupka jest owłosiona i posiada znamię. Owoce torebka o długości 7–10 mm. Nasiona liczne i drobne, długości do 0,5 mm.

Biologia i występowanie

Występuje w Afryce Północnej (Maroko), w Europie Południowej i Środkowej oraz na obszarach Azji o umiarkowanym klimacie (po Chiny). W Polsce jest bardzo rzadka i występuje głównie w południowej i północno-zachodniej części kraju. Geofit. Jest rośliną bezzieleniową, bez korzenia i jak wszystkie zarazy jest pasożytem. Jej ofiarami padają gatunki z rodziny selerowatych. Liczba chromosomów 2n= 38. Rośnie w zaroślach i na obrzeżach lasów.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-03-28 04:05:08]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=62818023. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-24] (ang.).
Halina Piękoś-Mirkowa, Zbigniew Mirek: Rośliny chronione. Wyd. II. Multico, 2006, seria: Flora Polski. ISBN 978-83-7073-444-2.
Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2014-10-27].
Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.