Wirtualny atlas roślin: Piwonia lekarska / Paeonia officinalis

Piwonia lekarska (Paeonia officinalis L.) – gatunek rośliny należący do rodziny piwoniowatych. Pochodzi z południowej i środkowej Europy. Bardzo rzadka. W Alpach rośnie na rozrzuconych stanowiskach po południowej, włoskiej stronie tego pasma, a także w masywie Monte Generoso w szwajcarskim Ticino. Dochodzi do wysokości ok. 1700 m n.p.m.

Pokrój roślina zielna, osiąga wysokość do 60–80 cm. Łodyga pojedyncza, rozgałęziona. Liście dwukrotnie trójdzielne, odcinki eliptyczne, spodem jaśniejsze, sinawe. Kwiaty duże, różowe lub czerwone. Owoce mięsiste mieszki, stulone, górą rozchylone.

Biologia i występowanie

Bylina, geofit. Dziko rośnie w rzadkich, widnych zagajnikach oraz na suchych, zwykle kamienistych łąkach. Kwitnie od maja do czerwca. Roślina trująca – cała roślina jest trująca.

Roślina lecznicza: Surowiec zielarski: korzeń (Radix), nasienie (Semen), kwiat (Flos Paeoniae) zawierają glikozyd peonid Roślina ozdobna dość często uprawiana w przydomowych ogrodach. W Średniowieczu znane były jej właściwości wymiotne i przeczyszczające. Zajmowała ważne miejsce w praktykach magicznych: jej korzenie miały mieć moc otwierania zamkniętych zamków oraz odstraszania demonów, ale pod warunkiem, że były wykopane w nocy. W rejonach swego naturalnego występowania ma szereg nazw miejscowych, z których wiele nawiązuje do jej właściwości medycznych i magicznych.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-30 12:30:47]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=74525094. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.