Wirtualny atlas roślin: Piwonia lekarska / Paeonia officinalis

Piwonia lekarska (Paeonia officinalis L.) – gatunek rośliny należący do rodziny piwoniowatych. Pochodzi z południowej i środkowej Europy. Bardzo rzadka. W Alpach rośnie na rozrzuconych stanowiskach po południowej, włoskiej stronie tego pasma, a także w masywie Monte Generoso w szwajcarskim Ticino. Dochodzi do wysokości ok. 1700 m n.p.m.

Pokrój roślina zielna, osiąga wysokość do 60-80 cm. Łodyga pojedyncza, rozgałęziona. Liście dwukrotnie trójdzielne, odcinki eliptyczne, spodem jaśniejsze, sinawe Kwiaty duże, różowe lub czerwone. Owoce mięsiste mieszki, stulone, górą rozchylone.

Biologia i występowanie

Bylina, geofit. Dziko rośnie w rzadkich, widnych zagajnikach oraz na suchych, zwykle kamienistych łąkach. Kwitnie od maja do czerwca. Roślina trująca – cała roślina jest trująca.

Roślina lecznicza: Surowiec zielarski: korzeń (Radix), nasienie (Semen), kwiat (Flos Paeoniae) zawierają glikozyd peonid Roślina ozdobna dość często uprawiana w przydomowych ogrodach. W Średniowieczu znane były jej właściwości wymiotne i przeczyszczające. Zajmowała ważne miejsce w praktykach magicznych: jej korzenie miały mieć moc otwierania zamkniętych zamków oraz odstraszania demonów, ale pod warunkiem, że były wykopane w nocy. W rejonach swego naturalnego występowania ma szereg nazw miejscowych, z których wiele nawiązuje do jej właściwości medycznych i magicznych.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 23:58:59]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72985538. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.