Wirtualny atlas roślin: Winobluszcz zaroślowy / Parthenocissus inserta

Winobluszcz zaroślowy (Parthenocissus inserta) – gatunek pnącza z rodziny winoroślowatych. W stanie naturalnym występuje w Ameryce Północnej od południowych stanów USA po prowincje Ontario i Quebec w Kanadzie. Poza tym jest szeroko rozpowszechniony w uprawie i w wielu miejscach naturalizowany. Do Europy sprowadzony w 1629 roku; w Polsce pojawił się w 1806.

Pokrój wysokie pnącze samoczepne o młodych pędach zielonych (podobny gatunek – winobluszcz pięciolistkowy – ma młode pędy zaczerwienione). Z węzłów wyrastają wąsy z 3 do 5 rozgałęzieniami owijającymi się wokół podpór i zazwyczaj pozbawionymi przylg (także cecha odróżniająca od winobluszczu pięciolistkowego). Liście pięciolistkowe, z obu stron zielone i błyszczące. Kwiaty drobne i niepozorne.

Roślina uprawna Winobluszcz zaroślowy jest często uprawiany, przy czym w odróżnieniu od winobluszczu pięciolistkowego, zalecany jest bardziej do sadzenia przy konstrukcjach ażurowych (np. siatkach) niż przy murach.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2022-11-06 00:05:37]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=68642351. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.