Wirtualny atlas roślin: Gorysz błotny / Peucedanum palustre

Gorysz błotny (Peucedanum palustre (L.) Moench) – gatunek byliny z rodziny selerowatych. W Polsce jest średnio pospolity na całym niżu i w niższych położeniach górskich.

Łodyga wzniesiona, rozgałęziona w górnej części, dęta, głęboko bruzdowana, bez tuniki ze starych liści. Osiąga wysokość 40–150 cm. Liście 2–3-krotnie pierzaste, złożone z wąskojajowatych lub lancetowatych odcinków, przeważnie całobrzegich (czasami tylko mają szorstkie brzegi). Liczne, lancetowate pokrywy baldachu mają szorstkie brzegi i są odgięte w dół. Również pokrywki są lancetowate. Kwiaty zebrane w duży baldach złożony. Baldach ma 15–30 szorstko włochatych szypuł i jest płaski. Kwiaty są białe. Owoc okrągłe, czerwonobrunatne i szeroko oskrzydlone owocki o średnicy 4–5 mm.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od lipca do sierpnia. Występuje na torfowiskach i mokrych łąkach i w zaroślach. Gatunek charakterystyczny dla klasy (Cl.) Magnocaricion. Liczba chromosomów 2n= 22.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 00:06:04]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72986971. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.