Floks wiechowaty Phlox paniculata

Floks wiechowaty, płomyk wiechowaty (Phlox paniculata) – gatunek byliny z rodziny wielosiłowatych. Pochodzi z przyatlantyckiej części Ameryki Północnej, ale rozprzestrzenił się też gdzieniegdzie poza swoim rodzimym obszarem występowania, szczególnie w USA. W Polsce często uprawiany, niekiedy dziczejący.

Pokrój tworzy gęste kępy o wysokości 50–120 cm. Łodyga sztywna, wzniesiona, pojedyncza. Liście dolne nakrzyżległe, górne skrętoległe, prawie siedzące, jajowatolancetowate, zaostrzone, długości do 12 cm Kwiaty zebrane w szczytowych kwiatostanach tworzących baldachogrono. U typowej formy są jasnoczerwone, u odmian w różnych kolorach.

Roślina ozdobna uprawiana ze względu na swoje piękne i pachnące kwiaty na rabatach oraz na kwiat cięty. Kwitnie od lipca do sierpnia (różne odmiany różnią się terminem kwitnienia). Sztuka kulinarna: kwiaty floksa wiechowatego są jadalne i mają słodkawo-korzenny smak.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 00:10:47]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72985941. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • lipiec
      • sierpień
    • barwa kwiatów
      • płatki czerwone
    • kwiatostan
  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • od pasa do wysokości człowieka (100 < x < 200 cm)
    • wygląd łodygi
      • łodyga wzniesiona
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście jajowate
      • liście lancetowate
    • ustawienie liści
      • naprzeciwległe
  • ogólne
    • roślina jadalna
    • roślina ozdobna
    • roślina użytkowa
    • bylina