Zerwa kulista, z. główkowata (Phyteuma orbiculare) – gatunek rośliny należący do rodziny dzwonkowatych. Występuje w Europie od Hiszpanii, Francji i Wielkiej Brytanii na zachodzie po Grecję, Rumunię, Ukrainę, Białoruś i północno-zachodnią Rosję na wschodzie. W Polsce roślina dość rzadka, występuje w Karpatach, Sudetach i na rozproszonych stanowiskach w południowej Polsce – na pogórzu i w pasie wyżyn. W górach częściej, niż na niżu. Nie występuje w północnej Polsce. We florze polskiej ma status gatunku rodzimego.
Rozwój Bylina, hemikryptofit. Przedprątne kwiaty, zapylane przez owady kwitną od maja do sierpnia. Siedlisko Siedliskiem są górskie murawy, suche łąki i hale, na niżu świetliste lasy i zarośla. Częściej spotykana na podłożu wapiennym. Roślina światłolubna. W Tatrach występuje do wysokości 2100 m n.p.m., w Sudetach do 1425 m. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Seslerietea variae. Liczba chromosomów 2n= 22.
Jest uprawiana czasami jako roślina ozdobna, szczególnie w ogrodach skalnych.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-30 13:53:12]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=75113757. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.