Świerk kłujący, świerk srebrny (Picea pungens Engelm.) – gatunek drzewa z rodziny sosnowatych (Pinaceae). Świerk kłujący pochodzi z Gór Skalistych w zachodniej części Ameryki Północnej.
Drzewo wiecznie zielone. W swoim naturalnym środowisku występuje na wysokości pomiędzy 1800 a 3300 m n.p.m. Tworzy lasy mieszane z sosną wydmową, topolą osiką i daglezją. Porasta także brzegi rzek i wilgotne, cieniste zbocza.
Roślina ozdobna – drzewo cenione w ogrodnictwie, szczególnie ze względu na małe wymagania i odporność na niskie temperatury i warunki miejskie. Forma typowa uprawiana jest w parkach, ogrodach i w zieleni miejskiej. Częściej jednak uprawiane są odmiany ozdobne (kultywary) charakteryzujące się dużo mniejszą wysokością, bardziej ozdobnymi igłami i wolniejszym wzrostem. Sprowadzony został po raz pierwszy do Europy pod koniec XIX w. Najlepiej sadzić go pojedynczo lub w grupach, ale daje się także na szpalery i żywopłoty.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 00:15:27]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72223453. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.