Pierwiosnek wyniosły, pierwiosnka wyniosła (Primula elatior (L.) Hill.) – gatunek rośliny należący do rodziny pierwiosnkowatych. Rośnie dziko głównie w górach (od Pirenejów i Alp po Ural i Ałtaj). W Polsce jest pospolity w Sudetach i Karpatach, na niżu jest rzadki. Rozproszone stanowiska znajdują się w Wielkopolsce i na Lubelszczyźnie.
Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od kwietnia do maja, czasem do lipca. Kwiaty są różnosłupkowe co utrudnia samozapylenie – w jednych kwiatach wyżej sięga znamię słupka, a pręciki są krótsze, w innych pręciki przewyższają znamię. Kwiaty zapylają trzmiele i motyle. Nasiona rozsiewane są za pomocą wiatru. Liczba chromosomów 2n= 22. Preferuje gleby przepuszczalne, wilgotne i gliniaste. Siedliskiem są lasy liściaste, zarośla i łąki. Gatunek charakterystyczny dla rzędu Fagetalia. Odmiana Primula elatior var. tatrica jest gatunkiem charakterystycznym dla klasy Betulo-Adenostyletea.
Roślina ozdobna uprawiana w ogródkach, szczególnie w ogródkach skalnych. Uprawia się zarówno typową formę, jak i mieszańce z pierwiosnkiem lekarskim. Występują liczne odmiany uprawne. Najlepiej rośnie na gliniasto-próchnicznym podłożu, na zacienionym i wilgotnym stanowisku. Na zimę należy go lekko przykryć, np. gałęziami drzew iglastych.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-05-23 12:47:20]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=76657206. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.