Wirtualny atlas roślin: Laurowiśnia wschodnia / Prunus laurocerasus

Laurowiśnia wschodnia, laurośliwa wschodnia, wawrzynośliwa, śliwa wawrzynolistna (Prunus laurocerasus L.) — gatunek rośliny wieloletniej z rodziny różowatych. Pochodzi z Półwyspu Bałkańskiego, Kaukazu i Azji Mniejszej. W Polsce jest uprawiana.

Liście eliptyczne, grube, skórzaste i całobrzegie, ułożone skrętolegle. Ciemnozielone i błyszczące z wierzchu, od spodu blade lub żółtozielone. Dorastają do 20 cm długości. Przypominają liście laurowe, stąd pochodzi nazwa laurowiśnia). Kwiaty drobne, białe, delikatne, pachnące, zebrane we wzniesione grona. Mają 5-działkowy kielich, 5-płatkową koronę, 1 słupek i liczne pręciki. Kora gładka, ciemna i szarobrązowa. Pokrój wiecznie zielony krzew lub małe drzewo o szerokiej, rozłożystej koronie, dorastające 6 m wysokości. Owoc czerniejący, błyszczący pestkowiec, dorastający 1,25 cm średnicy. U nas owoce zawiązują się rzadko.

Roślina ozdobna, posiada szereg odmian. W Polsce uprawiana dość rzadko z powodu niewystarczającej odporności na silne mrozy. Ceniona za dekoracyjne, ciemnozielone liście i pachnące kwiaty. Sadzona w ogrodach i na cmentarzach. Często stosowana na formowane żywopłoty.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2019-02-03 00:22:45]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=55757468. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2010-01-23].
Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Vascular Plants of Poland - A Checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 1995. ISBN 83-85444-38-6.
Prunus laurocerasus (ang.). W: Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. United States Department of Agriculture. [dostęp 2013-07-28].
Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.
Maciej Mynett, Magdalena Tomżyńska: Krzewy i drzewa ozdobne. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 1999. ISBN 83-7073-188-0.
Catalogue of Life. [dostęp 2013-07-28].
Tony Russel, Catherine Cutler, Martin Walters: Ilustrowana encyklopedia Drzewa Świata. Kraków: Universitas, 2008, s. 389. ISBN 97883242-0842-5.
Bruno P. Kremer: Rośliny trujące w domu, w ogrodzie i w naturze. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 1996, s. 24. ISBN 83-7073-113-9.
Związek Szkółkarzy Polskich - Prunus laurocerasus (pol.). [dostęp 2013-07-28].