Dąb omszony (Quercus pubescens Willd.) – gatunek drzewa lub krzewu należący do rodziny bukowatych (Fagaceae Dumort.). Jest drzewem ciepłolubnym, występuje w zachodniej i południowej Europie, a także w Azji Mniejszej. Pospolity gatunek w obszarze śródziemnomorskim. W Polsce występuje na izolowanym stanowisku w rezerwacie Bielinek nad dolną Odrą, daleko na północ od północnej granicy zwartego zasięgu.
Rośnie na śródziemnomorskich wybrzeżach i zboczach gór przeważnie do 800 m n.p.m., czasem do 1500 m n.p.m. Rośnie często na glebach wapiennych i łatwo znosi suszę. Tworzy czyste jednogatunkowe dąbrowy lub lasy mieszane z dębem bezszypułkowym, dębem burgundzkim, grabem pospolitym, klonem polnym i bzem czarnym. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O. Quercetalia pubescenti-petraeae, Ass. Quercetum pubescenti-petraeae.
Drewno twarde, trwałe, lecz trudne w obróbce. Dawniej wykorzystywane na podkłady kolejowe. Ze względu na pozbawione taniny żołędzie, ceniony był w sztuce kulinarnej jako nadający się do spożycia na surowo.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2023-05-07 00:16:29]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=70262336. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.