Wirtualny atlas roślin: Włosienicznik wodny / Ranunculus aquatilis

Włosienicznik wodny, jaskier wodny (Ranunculus aquatilis L.) – gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych. Jako gatunek rodzimy rośnie w Europie, północnej Afryce i Ameryce Północnej. W Polsce dość często występuje na niżu, dochodząc do piętra pogórza, rzadko tylko spotkać go można wyżej.

Łodyga długa (do 1,5 m), rozgałęziona, ulistniona. Liście liście zróżnicowane są na pływające i podwodne. Pływające mają długie ogonki i blaszkę w kształcie nerki, o zwykle od 3 do 5 klapkach. Liście podwodne z krótkimi ogonkami i blaszką pociętą na długie nitkowe odcinki. Ich zwiększona powierzchnia ułatwia wymianę gazową i pobieranie składników pokarmowych. Kwiaty pojedyncze na długich szypułkach (w czasie owocowania szypułki te rosną, osiągając długość do 5 cm). Mają 5-działkowy kielich, 5 białych, szerokich płatków o długości do 10 mm, liczne pręciki i liczne słupki. Dno kwiatowe jest kuliste i pokryte szczecinkami, miodniki są kuliste. Owoc elipsoidalne niełupki ze szczeciniastymi włoskami.

Biologia i występowanie

Roślina jednoroczna lub bylina, hydrofit. Kwitnie od kwietnia do sierpnia, czasami jeszcze we wrześniu. Występuje na płytkich i wolno płynących wodach lub w kanałach, głębokości do 2 m, rowach, stawach i jeziorach, czasami masowo. W wodach bogatych w składniki pokarmowe, a ubogich w wapń. Gatunek charakterystyczny dla związku (Al.) Hottonion. Liczba chromosomów 2n = 16, 32, 48.

Bywa uprawiany jako roślina ozdobna w oczkach wodnych. Najlepiej sadzić go w doniczkach lub innych pojemnikach, gdyż wówczas łatwiej można kontrolować jego rozrastanie się.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2019-04-14 00:22:55]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=56390187. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

Ursula Stichmann-Marny, Erich Kretzschmar: Przewodnik. Rośliny i Zwierzęta. Warszawa: Multico, 1997, s. 286. ISBN 83-7073-092-2.
Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
Halina Piękoś-Mirkowa, Zbigniew Mirek: Rośliny chronione. Warszawa: Multico Oficyna Wyd., 2006. ISBN 978-83-7073-444-2.
Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2009-06-07].
Ursula Stichmann-Marny, Erich Kretzschmar: Przewodnik. Rośliny i Zwierzęta. Warszawa: Multico, 1997. ISBN 83-7073-092-2.
Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.