Jaskier tarczowaty (Ranunculus peltatus Schrank) – gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae Juss.). Występuje naturalnie w Afryce Północnej, Europie i Azji Zachodniej.
Rośnie naturalnie w Maroku, Algierii, Tunezji, Libii, Egipcie, Portugalii, Hiszpanii, (wliczając Baleary), Francji (łącznie z Korsyką), Belgii, Holandii, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Danii, Norwegii, Szwecji, Finlandii, Rosji (w Karelii oraz w obwodach leningradzkim i murmańskim), Estonii, na Łotwie, Litwie, w Polsce, Niemczech, Czechach, na Słowacji, Węgrzech, w Austrii, Włoszech, Chorwacji, Bośni i Hercegowinie, Serbii, Czarnogórze, Macedonii Północnej, Albanii, Grecji (łącznie z Kretą), Bułgarii, Rumunii, Turcji, na Cyprze, w Syrii, Libanie oraz Izraelu. We Francji występuje w północnej części kraju, w Masywie Centralnym oraz w Górnej Korsyce. We Włoszech został zaobserwowany w regionach Friuli-Wenecja Julijska, Wenecja Euganejska, Emilia-Romania, Toskania, Marche, Umbria, Lacjum, Apulia, Kalabria oraz na Sycylii i Sardynii. Na Cyprze na status gatunku autochtonicznego i występuje na większej części wyspy. W Izraelu rośnie powszechnie w Emek ha-Chula, natomiast jest rzadko spotykany na Wzgórzach Golan, w Górnej Galilei i na Równinie Szaron, a w dolinie Kinaret, Emek Zewulun, na Równinie Filistyńskiej, w Samarii oraz na Wyżynie Judzkiej.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2023-05-07 00:16:58]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=70288914. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.