Szelężnik włochaty Rhinanthus alectorolophus

Szelężnik włochaty (Rhinanthus alectorolophus) – gatunek rośliny należący do rodziny zarazowatych (Orobanchaceae). Występuje w środkowej Europie na obszarze od Francji po zachodnią Rosję. W Polsce na pogórzu Sudetów i Karpat, włącznie z Niziną Śląską i Wyżyną Śląską.

Łodyga prosta lub gałęziasta, kosmato owłosiona, wysokość od 10 do 50 cm. Liście podługowato-lancetowate lub owalne, owłosione. Kwiaty żółte o słabo zagiętej rurce korony o długości 1,8–2,3 cm. Ząb górnej wargi niebieskofioletowy. Owoce twarda torebka, w której podczas wiatru grzechoczą nasiona.

Biologia i występowanie

Roślina jednoroczna, półpasożyt. Kwitnie od maja do września. Siedlisko: łąki, murawy ciepłolubne, pola, przydroża. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Arrhenatheretalia elatioris. Roślina lekko trująca.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 01:03:54]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72417452. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • maj
      • czerwiec
      • lipiec
      • sierpień
      • wrzesień
    • barwa kwiatów
      • płatki fioletowe
      • płatki niebieskie
      • płatki żółte
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście okrągłe
      • liście lancetowate
  • cechy łodygi
    • wygląd łodygi
      • łodyga owłosiona
  • cechy owoców
    • rodzaj owoców
      • suche
        • torebki
  • ogólne
    • roślina trująca
    • roślina jednoroczna
  • siedlisko
    • łąki
    • murawy
    • Sudety