Wierzba zielna, wierzba nibyzielna (Salix herbacea) – gatunek rośliny należący do rodziny wierzbowatych. Występuje w Europie i Ameryce Północnej na obszarach wokółbiegunowych. W Polsce występuje w Sudetach, Tatrach i na Babiej Górze.
Rozwój: Roślina wieloletnia. Kwiaty zakwitają równocześnie z rozwojem liści, od lipca do sierpnia. Siedlisko: ocienione i wilgotne zagłębienia partii szczytowych gór, zwanych wyleżyskami, również wilgotne szczeliny między skałami. Roślina arktyczno-alpejska, w Polsce będąca reliktem glacjalnym. Oreofit, w Tatrach występuje na wysokościach od 1160 do 2629 m n.p.m. (Lodowy Szczyt). Gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Salicetalia herbaceae i Ass. Salicetum herbaceae. Tworzy mieszańce z w. alpejską, w. dwubarwną, w. lapońską, w. oszczepowatą, w. uszatą, w. wykrojoną i w. żyłkowaną.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 01:40:16]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72985422. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.