Pokrój krzew, rzadziej małe drzewo o wysokości do 7 m i gałęziach wzniesionych i odstających. Pędy gałęzie brązowe lub żółtozielone i bez sinego nalotu, niełamliwe, nagie. Pędy długie i elastyczne. Kora ma barwę szarobrązową, łatwo łuszcząca się na starszych gałęziach (podobnie, jak u platana). Pączki zaostrzone i nagie.
Liście wąskoeliptyczne, krótko zaostrzone, o długości 5-10 cm i gruczołkowato piłkowanych brzegach. Górą liście ciemnozielone, na spodniej stronie zielone lub niebieskawe, nagie. Są podobne do liści wierzby kruchej. Ogonki liściowe długości 1-2 cm, nagie. Przylistki trwałe, drobne, o nerkowatym kształcie. Liście nie czernieją podczas schnięcia.
Kwiaty roślina dwupienna. Kwiaty zebrane w kotki o dwubarwnych przysadkach; górą czarnych lub rdzawych, dołem jasnych. Przysadki trwałe, pozostają na pędach do dojrzenia owoców. Kotki cienkie i luźnokwiatowe. Kwiaty żeńskie z jednym miodnikiem, wyrastający na trzonku słupek bez szyjki, o znamionach grubych i poziomo odstających, bardzo krótkich. Każdy kwiat męski ma dwa miodniki. Charakterystyczną cechą gatunkową jest występowanie w kwiatach męskich 3 pręcików. Są one w nasadzie gęsto owłosione.
Owoc torebka o klapach spiralnie odwiniętych na zewnątrz.
Biologia i występowanie
Zarośla nadrzeczne, rowy, wilgotne obrzeża łąk. W górach do regla dolnego. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Salicetum triandro-viminalis. Kwitnie w kwietniu, zwykle przed rozwojem liści. Jest rośliną owadopylną i miododajną. Nasiona rozsiewane przez wiatr.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2020-10-18 10:42:32]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=61070986. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.
- W. Kulesza: Klucz do oznaczania drzew i krzewów. Warszawa: PWRiL, 1955.
- Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2009-12-10].
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- Johnson O., More D.: Drzewa. Warszawa: Multico, 2009, s. 170. ISBN 978-83-7073-643-9.
- Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-01].
- cechy łodygi
- szacowana wysokość łodygi
- wyższa od człowieka (> 200 cm)