Wirtualny atlas roślin: Jarnik solankowy / Samolus valerandi

Jarnik solankowy (Samolus valerandi L.) – gatunek rośliny z rodziny pierwiosnkowatych (Primulaceae Vent). Jest szeroko rozprzestrzeniony na półkuli północnej. W Polsce jest rzadki, w województwie zachodniopomorskim i wielkopolskim zagrożony.

Łodyga do 50 cm wysokości. Liście mięsiste, odwrotnie jajowate lub podługowate, tępe. Liście dolne ogonkowe, górne - siedzące. Kwiaty białe, na długich szypułkach, zebrane w grona w kątach liści. Słupek na wpół dolny. Owoc torebka pękająca 5 klapami.

Biologia i występowanie

Na świecie zasięg obejmuje: Amerykę Północną i Południową, północny i południowy wschód Afryki, południe Australii, Europę (południową, zachodnią i centralną, na północy - do południowej Finlandii). W Polsce, do 2001, opublikowano następujące stanowiska: Dziwnów, u ujścia Dziwny, Świnoujście, u ujścia Świny, półwysep Przytór, nad Świną w Warszowie, Karsiborska Kępa, Kołobrzeg, dzielnica Kostrzewno, Władysławowo, nad zatorfionymi brzegami Zatoki Puckiej, Puck, słone łąki nad Zatoką Pucką, okolice Jeziora Miedwie, brzegi Jeziora Chłop koło Myśliborza. Ponadto, w 2007, Wanda Bacieczko, zlokalizowała roślinę także w Kotlinie Pyrzyckiej w: Stróżewie, na terenie osuszonego zbiornika wodnego w dolinie Płoni, pobliżu Brzeska, na brzegach okresowego jeziorka, Starym Przylepie, w dolinie Płoni, Lubiatowie, w kanale melioracyjnym w dolinie Płoni. Bylina, halofit. W Polsce rozwija się najczęściej na łąkach nadmorskich ze słonymi wysiękami. Czasem spotykany w głębi lądu, na bagnistych terenach nadrzecznych. Preferuje gleby piaszczyste lub gliniaste o dużym stężeniu chlorku sodu. Kwitnie od lipca do września. Liczba chromosomów 2n = 24, 26.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 01:46:31]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72986695. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.