Cytryniec chiński (Schisandra chinensis (Turcz.) Baill.) – gatunek rośliny z rodziny cytryńcowatych. W stanie naturalnym występuje w górskich lasach i dolinach rzek Dalekiego Wschodu. Głównie w Rosji, Korei, Japonii i Chinach.
Dwupienne pnącze. Kwitnie od maja do czerwca. Rośnie na glebach żyznych, próchnicznych, dostatecznie wilgotnych. Roślina mało wytrzymała na suszę, lubi stanowiska wodne.
Owoc cytryńca chińskiego, nazywany owocem o pięciu smakach, stosowany był od tysięcy lat w medycynie starożytności. Używany był do leczenia impotencji u mężczyzn, rzeżączki oraz częstego oddawania moczu. Podawano go w terapiach chorób układu pokarmowego, biegunkach i występowaniu czerwonki. Używano go przy leczeniu astmy, kaszlu, kołatania serca, niedośnienia, stanach przemęczenia, nadmiernego pocenia czy bezsenności.Roślina lecznicza: Surowiec zielarski: Owoce i nasiona. Owoce zawierają cukry, kwasy organiczne (kwas cytrynowy, kwas jabłkowy, kwas winowy) i witaminę C. Nasiona zawierają schizandrynę i schizandrol i witaminę E. Działanie: Owoce zwiększają zdolności do pracy umysłowej i fizycznej, usuwają zmęczenie, poprawiają ostrość widzenia w ciemności. Roślina ozdobna, rozmnażana z odkładów i odrostów korzeniowych. W Polsce bywa sadzona w parkach. Roślina owocowa. Uprawiana jako drzewo owocowe we wschodniej Azji. Roślina jadalna. Z owoców sporządza się konfitury, dżemy. Soku używa się jako dodatek smakowy do win. Z kory i liści sporządza się napar, który może zastąpić herbatę.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2022-12-04 00:08:41]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=68872246. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.