Cebulica syberyjska Scilla sibirica

Cebulica syberyjska (Scilla siberica) – gatunek byliny należący do rodziny szparagowatych. Pochodzi z zachodniej Azji, Kaukazu i wschodniej Europy. Jest uprawiany w wielu krajach świata. W Polsce jest uprawiany jako roślina ozdobna, czasami dziczejąca (kenofit, efemerofit).

Pokrój nieduża roślina, osiągająca wysokość zaledwie 10–15 cm. Liście liście odziomkowe, podłużne, lancetowate o zaostrzonych końcach, mięsiste. Wyrastają wczesną wiosną, równocześnie z kwiatami. Pod koniec czerwca kończą wegetację i wysychają. Kwiaty na szczycie nieulistnionego głąbika wyrasta 2–5 pojedynczych, zwisających kwiatów. Mają one dzwonkowaty kształt i składają się z 6 podłużnych, wolnych listków okwiatu o intensywnie lazurowoniebieskim kolorze z ciemniejszą pręgą. Roślina kwitnie wczesną wiosną; od marca do kwietnia.

Roślina ozdobna: Uprawiana jako roślina ozdobna, ze względu na swoje intensywnie niebieskie kwiaty i kwitnienie wczesną wiosną. Nadaje się do ogrodów skalnych, na rabaty.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 01:51:50]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72327166. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • barwa kwiatów
      • płatki niebieskie
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście lancetowate
  • ogólne
    • roślina ozdobna
    • roślina użytkowa
    • bylina
    • status gatunku we florze Polski
      • efemerofit
      • kenofit
    • geofit

 
 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.