Widliczka ostrozębna Selaginella selaginoides

Widliczka ostrozębna (Selaginella selaginoides) – gatunek należący do rodziny widliczkowatych. Jest jednym z ok. 700 gatunków z rodzaju widliczka i zarazem jedynym współczesnym przedstawicielem tego rodzaju we florze polskiej. W Polsce występuje wyłącznie w wyższych partiach Sudetów (Góry Izerskie i Karkonosze) i Karpat Zachodnich, gdzie jest gatunkiem dość częstym.

Pokrój drobna roślina o wysokości 5–10 cm tworząca niewielkie, gęste darnie. Pędy promieniste, rozgałęzione i zróżnicowane na pędy czołgające się, oraz pędy wzniesione. Liście skrętoległe, lancetowate, ostro zakończone. Mają długość 3–4 mm i szerokość 0,6–0,8 mm, jeden nerw środkowy, a na brzusznej stronie drobny języczek. Charakterystyczną cechą taksonomiczną jest występowanie na brzegach liści ząbków.

Biologia i występowanie

Rozwój Bylina. Zarodniki dojrzewają od lipca do sierpnia. Siedlisko Trawiaste półki skalne, upłazy, brzegi potoków. W górach występuje po piętro alpejskie. Fitosocjologia Gatunek charakterystyczny dla zespołu Festuca versicoloris-Seslerietum.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2023-10-22 00:07:25]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=71567456. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • do kostki (0 < x < 15 cm)
    • wygląd łodygi
      • łodyga gałęzista
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście lancetowate
  • ogólne
    • roślina chroniona
    • bylina
    • częściowa ochrona gatunkowa
    • trawa
  • siedlisko
    • Tatry
    • Sudety
    • góry

 
 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.