Wirtualny atlas roślin: Rojownik pospolity / Jovibarba sobolifera

Rojownik pospolity, rojnik pospolity, rojniczek pospolity (Jovibarba sobolifera) – gatunek rośliny należący do rodziny gruboszowatych. Występuje na niżu Polski, w pasie wyżyn oraz w Sudetach i Karpatach. Jest także rośliną uprawną i często dziczejącą (ergazjofigofit).

Pokrój roślina tworząca zwarte, przyziemne różyczki liściowe, z których wyrastają pędy kwiatowe. Tworzy rozłogi, dzięki którym gęsto wyrastające z nich nowe różyczki tworzą zwarte kępy. Łodyga pęd kwiatowy, wzniesiony i gruby, o wysokości 10-40 cm. Wyrasta dopiero w okresie kwitnienia rośliny. Liście tworzy bladozielone, kuliste i silnie zwarte różyczki liściowe o średnicy do 5 cm. Poszczególne liście w różyczce są silnie mięsiste, nagie, odwrotnie jajowatopodługowate i mają orzęsione brzegi oraz zaostrzone i ciemniejsze końce (u odmian ogrodowych liście o różnym kolorze i różnych kształtach). Liście są stale wzniesione i przegięte do środka (tylko w starych różyczkach liście skrajne rozwierają się). Kwiaty duże, zebrane na szczycie pędu kwiatowego w gęsty kwiatostan. Działki kielicha dwukrotnie mniejsze od płatków korony i orzęsione brzegiem. Kwiaty promieniste 6 (czasami 7)-krotne, jasnożółte, gruczołowato omszone, płatki wydłużone i ostro zakończone (u odmian ozdobnych płatki również w innych kolorach i kształtach). Owoc wzniesiona torebka.

Biologia i występowanie

Bylina. Kwitnie od września do października, kwiaty zapylane są przez owady. Należy do tzw. sukulentów – roślin przystosowanych do życia w skrajnie suchych środowiskach. Potrafi przez długi czas przetrwać bez nawadniania, dzięki temu, że gromadzi spore ilości wody w soku komórkowym (to właśnie dzięki temu ma takie mięsiste liście). Siedlisko: skały, piaski, Chamefit, sukulent. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Koelerion glaucae (podgat. J. sobolifera subsp. sobolifera) i Ass. Carici sempervirentis-festucetum (podgat. J. sobolifera subsp. preissiana. Liczba chromosomów 2n=38.

Roślina ozdobna: często uprawiana, szczególnie w ogrodach skalnych, na cmentarzach, na murkach, rabatach. Sposób uprawy: uprawiana jest przeważnie z sadzonek – ukorzenionych różyczek. Wymaga pełnego słońca, natomiast ma bardzo skromne wymagania co do gleby – lepsza jest bardziej jałowa, piaszczysta. Przetrzymuje długotrwałą suszę bez podlewania, jednak jeśli będziemy go w czasie suszy podlewać, rośnie szybciej i nie obsychają mu zewnętrzne liście różyczki.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-12-19 00:11:23]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=65616707. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.