Starzec karpacki (Jacobaea abrotanifolia subsp. carpathica (Herbich) B.Nord. & Greuter) – podgatunek Jacobaea abrotanifolia, rośliny należącej do rodziny astrowatych. Występuje w Karpatach oraz w górach Półwyspu Bałkańskiego. W Polsce występuje wyłącznie w Tatrach i jest dość rzadki. We wcześniejszych klasyfikacjach traktowany był jako gatunek starca (Senecio carpaticus Herb.), a w Roślinach polskich W. Szafera opisany pod polską nazwą jako starzec karpacki. W 2006 r. został uznany za podgatunek taksonu Jacobaea abrantifolia i jego polska nazwa jest obecnie niespójna z nazwą naukową.
Bylina. Kwitnie od lipca do sierpnia. Roślina wiatrosiewna. Typowa roślina wysokogórska. Występuje głównie w dwóch najwyższych piętrach roślinności: w piętrze turniowym i halnym, rzadko można go spotkać w piętrze kosówki. Rośnie wyłącznie na podłożu granitowym, na halach. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla klasy (Cl.) Juncetea trifidi.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2022-10-23 00:04:36]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=68522470. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.