Wirtualny atlas roślin: Starzec górski / Senecio subalpinus

Starzec górski, starzec subalpejski (Senecio subalpinus W. D. J. Koch, według innych ujęć Jacobaea subalpina (W.D.J.Koch) Pelser & Veldkamp) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych. Występuje w Karpatach, wschodnich Alpach oraz górach Półwyspu Bałkańskiego. W Polsce jest pospolity w Karpatach.

Łodyga wzniesiona, prosta, górą rozgałęziająca się, naga lub rzadko pajęczynowato owłosiona. Osiąga wysokość 30-90 cm. Pod ziemią roślina posiada grube kłącze. Liście odziomkowe i dolne łodygowe sercowate, lub trójkątno-sercowate, na dość długim ogonku, o blaszce ząbkowanej lub karbowanej. Górne o zmiennym kształcie – wąskorombowe, pierzasto-dzielne lub pierzasto-sieczne, o uszkowatych nasadach obejmujących łodygę. Nagie lub owłosione tylko na nerwach, czasami zdarzają się okazy o rzadko pajęczynowatym owłosieniu na spodniej stronie blaszki. Kwiaty zebrane w wyrastające w luźnym podbaldachu koszyczki o średnicy 3-4 cm. Na brzegu koszyczka kwiaty języczkowe, żeńskie, wewnątrz koszyczka kwiaty rurkowate, obupłciowe. Okrywa koszyczka złożona z ok. 21 listków. Kwiaty mają pomarańczowy lub pomarańczowo-żółty kolor. Owoc nagie niełupki o długości ok. 3 mm, wyposażone w dwukrotnie dłuższy puch kielichowy złożony z jedwabistych, białych włosków.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do sierpnia, nasiona rozsiewane są przez wiatr. Siedlisko: brzegi potoków, hale górskie i polany, świetliste lasy. Występuje na różnych podłożach, od regla dolnego aż po piętro alpejskie. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Betulo-Adenostyletea

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-03-28 05:21:30]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=62818400. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.
Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).
Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
Kadereit J. W., Albach D. C., Ehrendorfer F., Galbany-Casals M. i inni. Which changes are needed to render all genera of the German flora monophyletic?. „Willdenowia”. 46, s. 39 – 91, 2016. DOI: 10.3372/wi.46.46105.