Wirtualny atlas roślin: Starzec lepki / Senecio viscosus

Starzec lepki (Senecio viscosus L.) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Występuje w Europie (bez Skandynawii i Wysp Brytyjskich) oraz na części Azji (Turcja, Kaukaz, Zakaukazie). Rozprzestrzenił się też gdzieniegdzie poza rodzimym obszarem swojego występowania. W Polsce gatunek częsty zarówno na niżu jak i w górach.

Pokrój roślina do 60 cm wysokości, cała lepko, gruczołowato owłosiona, o silnym zapachu. Liście pierzasto wcinane, odcinki liści lancetowate, nierówno, niekiedy głęboko ząbkowane. Kwiaty zebrane w koszyczkach osiągających 12 mm średnicy, zwykle z 13 podwiniętymi, kwiatami języczkowatymi. Zewnętrzne listki okrywy z czarną plamką na szczycie, zwykle w liczbie 21. Występują też dodatkowe, luźno odstające listki okrywy. Kwitnie od lipca do września.

Biologia i występowanie

Roślina jednoroczna. Siedlisko: zręby, nieużytki, przydroża, skarpy, torowiska kolejowe. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek wyróżniający dla Cl. Senecioni-Tussilaginetum.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 01:57:57]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72986510. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.