Sierpik barwierski Serratula tinctoria

Sierpik barwierski (Serratula tinctoria L.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny astrowatych (Asteraceae). W Polsce występuje głównie na południu, na północy jest rzadki.

Łodyga wzniesiona, rozgałęziająca się w górnej części. Wysokość 30–100cm. Liście ulistnienie skrętoległe. Dolne liście lirowate, górne pierzastodzielne, ostro ząbkowane. Kwiaty purpurowe, zebrane w drobne i liczne jajowatowalcowate koszyczki o średnicy 6–12 mm. Koszyczki tworzą podbaldach. Listki okrywy bez przydatków na szczycie i przeważnie fioletowo nabiegłe. W koszyczku wszystkie kwiaty jednakowe, rurkowate i zwykle obupłciowe.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit i geofit. Siedlisko: wilgotne i świetliste zarośla i lasy mieszane i liściaste, łąki. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O. Molinietalia. Kwiaty są przedprątne, zapylają je motyle.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 01:58:41]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72986572. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • od kolana do pasa (60 < x < 100 cm)
    • wygląd łodygi
      • łodyga gałęzista
      • łodyga wzniesiona
  • cechy kwiatów
    • barwa kwiatów
      • płatki fioletowe
  • ogólne
    • roślina lecznicza
    • roślina barwierska
    • bylina
    • geofit
  • siedlisko
    • lasy mieszane
    • łąki
    • zarośla