Wirtualny atlas roślin: Sierpik barwierski / Serratula tinctoria

Sierpik barwierski (Serratula tinctoria L.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny astrowatych (Asteraceae). W Polsce występuje głównie na południu, na północy jest rzadki.

Łodyga wzniesiona, rozgałęziająca się w górnej części. Wysokość 30–100cm. Liście ulistnienie skrętoległe. Dolne liście lirowate, górne pierzastodzielne, ostro ząbkowane. Kwiaty purpurowe, zebrane w drobne i liczne jajowatowalcowate koszyczki o średnicy 6–12 mm. Koszyczki tworzą podbaldach. Listki okrywy bez przydatków na szczycie i przeważnie fioletowo nabiegłe. W koszyczku wszystkie kwiaty jednakowe, rurkowate i zwykle obupłciowe.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit i geofit. Siedlisko: wilgotne i świetliste zarośla i lasy mieszane i liściaste, łąki. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O. Molinietalia. Kwiaty są przedprątne, zapylają je motyle.

Korzeń Radix Serratulae i ziele Herba Serratulae były wykorzystywane w medycynie ludowej. Z korzenia wytwarzano dawniej żółty barwnik i stąd pochodzi gatunkowa nazwa rośliny.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2022-01-09 01:20:16]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=65883087. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.