Lepnica gajowa Silene italica subsp. nemoralis

Łodyga wzniesiona, pojedyncza, krótko owłosiona, lepka, do 100 cm wysokości. Liście owłosione. Liście odziomkowe łopatkowate, długości 5–10 cm. Liście łodygowe siedzące, lancetowate lub odwrotnie lancetowate, zaostrzone, długości 2–5 cm. Kwiaty zebrane w wiechę. Szypułki owłosione. Kielich 10-nerwowy, długości 18–22 mm. Płatki białe, głęboko wcięte, bez przykoronka, o owłosionym paznokciu. Słupek z trzema szyjkami. Owoc torebka z trzoneczkiem długości torebki.

Biologia i występowanie

Występuje w Europie Środkowej oraz górach Europy Południowej. W Polsce rośnie w Pieninach, Skalicach Spiskich i Beskidzie Wyspowym. W Pieninach Środkowych i Pieninach Spiskich jest pospolita, w Małych Pieninach została znaleziona tylko w Wąwozie Homole. W Skalicach Spiskich opisano dwa stanowiska we wschodniej części Niedzicy. W 1998 r. opisano jej stanowisko w miejscowości Krasne Potockie. Roślina dwuletnia lub bylina, hemikryptofit. Rośnie w murawach naskalnych. W Pieninach występuje na wysokości 450-95- m n.p.m. Kwitnie od czerwca do sierpnia, zapylana jest przez owady. Liczba chromosomów 2n=24.