Lepnica gajowa Silene italica subsp. nemoralis

Łodyga wzniesiona, pojedyncza, krótko owłosiona, lepka, do 100 cm wysokości. Liście owłosione. Liście odziomkowe łopatkowate, długości 5-10 cm. Liście łodygowe siedzące, lancetowate lub odwrotnie lancetowate, zaostrzone, długości 2-5 cm. Kwiaty zebrane w wiechę. Szypułki owłosione. Kielich 10-nerwowy, długości 18-22 mm. Płatki białe, głęboko wcięte, bez przykoronka, o owłosionym paznokciu. Słupek z trzema szyjkami. Owoc torebka z trzoneczkiem długości torebki.

Biologia i występowanie

Występuje w Europie Środkowej oraz górach Europy Południowej. W Polsce rośnie w Pieninach, Skalicach Spiskich i Beskidzie Wyspowym. W Pieninach Środkowych i Pieninach Spiskich jest pospolita, w Małych Pieninach została znaleziona tylko w Wąwozie Homole. W Skalicach Spiskich opisano dwa stanowiska we wschodniej części Niedzicy. W 1998 r. opisano jej stanowisko w miejscowości Krasne Potockie. Roślina dwuletnia lub bylina, hemikryptofit. Rośnie w murawach naskalnych. W Pieninach występuje na wysokości 450-95- m n.p.m. Kwitnie od czerwca do sierpnia, zapylana jest przez owady. Liczba chromosomów 2n=24.