Lepnica tatarska Silene tatarica

Pokrój bylina dorastająca do 20–80 cm wysokości. Ma liczne łodygi, wzniesione lub dołem nieco pokładające się. Pędy u podstawy są lekko owłosione, natomiast górne partie rośliny są nagie. Włoski są długie, kędzierzawe, wielokomórkowe. Liście naprzeciwległe (na łodydze występuje po 12–16 par liści). Mają lancetowaty lub podłużny kształt, długość 2–4 cm. Blaszka jest całobrzega, zaostrzona, słabo piłkowana u podstawy. Nasady zrastają się w krótką pochwę, tutaj też i na nerwie głównym są nieco owłosione. Kwiaty są polisymetryczne. Zebrane w długie, wąskie i rzadkie kwiatostany, często mające formę jednostronnego grona. Kwiaty o średnicy około 2 cm osadzone są na odstająco owłosionych szypułkach o długości od 7 do 200 mm. Przysadki i podsadki są wąskolancetowate i owłosione. Kielich jest nagi, wąskocylindryczny, w górze nieco rozszerzony. Ma 10 wyraźnych żyłek. Osiąga 9–13 mm długości i zwieńczony jest trójkątnymi, spiczastymi, biało obrzeżonymi ząbkami. Pięć nagich płatków ma białą, zielonkawą bądź żółtawą barwę. Płatki osiągają 13–16 mm długości i są głęboko podwójnie podzielona na łatki o długości 5 mm. W kwiatach znajduje się 10 pręcików. Słupek składa się z 3 owocolistków i zwieńczony jest 3 szyjkami. Owoce torebki o cylindrycznym kształcie. Mierzą 8–10 mm długości. Nasiona długości 0,8 do 1 mm są nerkowate, brązowe i pomarszczone.

Biologia i występowanie

Rośnie na brzegach rzek, przy ujściach rzek do morza, piaszczystych łachach, wydmach, na polach z piaszczystym podłożem, na poboczach dróg oraz nasypach kolejowych, na skrajach borów sosnowych. Kwitnie od czerwca do września. Roślina jest zapylana przez owady i wydaje liczne nasiona, które rozprzestrzeniane są przez wodę oraz ewentualnie także przez zwierzęta, a nawet pojazdy.