Nawłoć alpejska (Solidago virgaurea subsp. minuta) – takson roślin z rodziny astrowatych wyróżniany w randze podgatunku nawłoci pospolitej, czasem też jako odrębny gatunek. Występuje w górach Europy od Wielkiej Brytanii, Szwecji i Finlandii na północy po Hiszpanię i Grecję na południu, poza tym w Azji Mniejszej i w Maroku. W Polsce występuje pospolicie w wyższych partiach Sudetów i Karpat (Tatry, Beskidy Zachodnie i Bieszczady).
Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od lipca do września. Siedlisko: ziołorośla, hale, murawy i borówczyska, luki wśród zarośli kosodrzewiny. Rośnie głównie w piętrze kosodrzewiny i piętrze halnym. Fitosocjologia: w klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Calamagrostietum villosae (tatricum). Roślina trująca: Roślina szkodliwa dla bydła domowego – może powodować zatrucia, objawiające się gorączką, obrzękami i nadmiernym wydalaniem moczu.
Roślina lecznicza. Ma podobne własności lecznicze, jak nawłoć pospolita.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-31 09:06:43]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=75083781. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.