Gwiazdnica wielkokwiatowa (Stellaria holostea L.) – gatunek rośliny z rodziny goździkowatych. Występuje dziko w Europie, północnej Afryce, Małej Azji i na Syberii. W Polsce gatunek pospolity.
Bylina, chamefit. W środkowej Europie rośnie od niżu po wyżyny, rzadko na pogórzu. Typowa roślina leśna, występująca głównie w lasach liściastych: dębowo-grabowych, bukowych i nadrzecznych olszynach. Zasiedla także zarośla i żywopłoty. Preferuje gleby gliniaste, próchnicze, które nie zawierają dużo wapnia. Kwitnie stopniowo od końca kwietnia do początku czerwca, zapylana jest przez owady. Kwiaty są przedprątne, co utrudnia samozapylenie, jednak gdy nie nastąpi zapylenie krzyżowe, roślina dość łatwo może zapylić się własnym pyłkiem i wytworzyć nasiona. Kwiaty na noc oraz podczas deszczowej pogody zamykają się, chroniąc słupek i pręciki. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Carpinion, Ass. Stellario-Carpinetum.
Jest w niektórych krajach uprawiana jako roślina ozdobna. Preferuje próchniczną, żyzną i lekko kwaśną glebę. Rozmnaża się ją z nasion lub przez sadzonki.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-03-28 05:30:27]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=62815146. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.