Mniszek alpejski Taraxacum alpinum

Łodyga dęty, wzniesiony głąbik o wysokości 5-20 cm. Liście wyłącznie różyczkowe. Podobne do liści mniszka lekarskiego, bardzo zmienne morfologicznie, przeważnie głęboko wcinane, ale zdarzają się również niepodzielone, a tylko ząbkowane. Kwiaty zebrane w pojedynczy koszyczek na szczycie głąbika. Zewnętrzne listki jego okrywy są co najmniej dwukrotnie dłuższe od listków wewnętrznych. Mają jajowaty kształt, są nieco pokryte woskiem, nie posiadają widocznego obrzeżenia i przeważnie są czarniawe (po wysuszeniu zawsze czernieją). Kwiaty żółte. Owoc gęsto brodawkowana jasnego koloru niełupka o długości 3-4 mm z puchem lotnym. Zaopatrzona jest w dzióbek, który w dojrzałym owocu jest 1,3-2 razy dłuższy od owocu (dzióbek rośnie w trakcie dojrzewania owocu, jeszcze na krótko przed dojrzeniem nie jest dłuższy od owocu).

Biologia i występowanie

Bylina. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Roślina wiatrosiewna. Siedlisko: hale górskie, upłazy, szczeliny skalne, murawy. Występuje w górach od regla górnego po piętro alpejskie. Gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Salicetalia herbaceae.