Korzenie na okresowo zalewanych bądź trwale podmokłych obszarach tworzy tak zwane korzenie oddechowe (pneumatofory, inaczej kolana oddechowe). Są to zgrubienia na korzeniach wyrastające powyżej poziomu gleby lub wody w odległości do kilkunastu metrów od pnia. Dostarczają one niezbędnej ilości tlenu do systemu korzeniowego.
Pokrój korona młodych drzew wąska, stożkowata, później coraz bardziej okrągło sklepiona i na wierzchołku prawie zawsze zaokrąglona. Pędy jednoroczne niezwykle cienkie, czerwonawe, późno pokrywają się liśćmi.
Liście na długopędach ustawione skrętolegle. Krótkopędy stojące pojedynczo mają około 10 cm długości. Dwurzędowo ułożone igły o długości do 2 cm są równowąskie i płaskie. Na początku listnienia przybierają żywą, jasnozieloną barwę, potem ciemnieją. Są zrzucane jesienią razem z krótkopędami.
Kwiaty męskie licznie zebrane na końcach zeszłorocznych długopędów, żółtawe albo purpurowe. Szyszki żeńskie mają długość 1–3 cm, są kuliste lub nieco podłużne, składają się z niewielu łusek.
Pień u nasady bardzo szeroki, szybko zwężający się i wyżej prosty. Konary u nasady wznoszą się nieco w górę, dalej lekko się zwieszają. Po 10 latach w Polsce osiąga wysokość 5 i szerokość 2 metrów. Maksymalne 25 metrów, w ojczyźnie 50. Drzewo jednopienne. Kora czerwonobrązowa lub bladobrunatna, włóknista, łuszczy się podłużnymi pasami.
Biologia i występowanie
Drzewo iglaste zrzucające liście na zimę. Kwitnie od kwietnia do maja. W warunkach naturalnych porasta wilgotne niziny o wysokim poziomie wód gruntowych, względnie okresowo lub trwale zalewane.
- cechy liści
- kształt blaszki
- liście wąskie i wydłużone
- ogólne
- nie występuje w Polsce w stanie naturalnym
- forma życiowa wg Raunkiæra
- cechy drzew i krzewów
- cechy korony
- zaokrąglona na wierzchołku
- cechy igiel
- na długopędach skrętoległe
- na na krótkopędach dwurzędowo