Wirtualny atlas roślin: Rutewka orlikolistna / Thalictrum aquilegifolium

Rutewka orlikolistna (Thalictrum aquilegiifolium L.) – gatunek roślin z rodziny jaskrowatych. Występuje w Azji (na znacznych obszarach Rosji, w Chinach, Japonii, Turcji) oraz na prawie całym obszarze Europy Jest pospolity w całej Polsce, jest również uprawiany.

Pokrój roślina wieloletnia z trwałym kłączem, rosnąca pojedynczo lub w kępkach. Łodyga naga, dołem pojedyncza, górą rozgałęziająca się łodyga wyrasta najczęściej na wysokość 50–100 cm. Jednak jej wysokość bardzo zależy od warunków środowiska. W trudnym wysokogórskim środowisku Tatr może mieć tylko kilka cm wysokości, w dobrych warunkach na niżu może osiągnąć nawet 150 cm. Liście na jednej łodydze występuje od 2 do 4 kilkakrotnie pierzasto dzielonych liści, osadzonych naprzemianlegle. Liście mają ogonki liściowe. Dolne liście tworzą w nasadzie pochewkę otaczającą łodygę, górne mają wąski, błoniasty przylistek na rozgałęzieniach ogonka. Kwiaty wyrastają na długich szypułkach z kątów liści i zebrane są w kwiatostan typu wiecha. Pojedyncze kwiatki są drobne, składają się z 4 działek, kilku słupków i bardzo wielu pręcików. Kwiatostany mają kolor biały lub różowofioletowy. Płatki korony opadają szybko. Kwiaty bez miodników. Największą ozdobą kwiatów są fioletowe lub fioletowo-różowe pręciki, górą maczugowato zgrubione, które wyglądają, jak puszysta kulka. Owoc trójkanciaste, oskrzydlone niełupki na długich trzonkach.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit. Wydziela, szczególnie pod wieczór przyjemny i bardzo silny zapach, podobny do zapachu konwalii. Jej przedsłupne kwiaty zapylane są przez owady lub przez wiatr, mogą być również samopylne. Kwitnie od maja do czerwca. Rośnie w wilgotnych lasach i małych zaroślach, na łąkach, nad potokami w ziołoroślach. W Tatrach jest rośliną pospolitą, dochodzi do wysokości 1827 m n.p.m. Jest gatunkiem charakterystycznym dla klasy (Cl.) Betulo-Adenostyletea.

Jest uprawiana jako roślina ozdobna na rabatach. Jest w pełni mrozoodporna, może rosnąć na stanowisku słonecznym lub półcienistym, na przepuszczalnej glebie. Rozmnaża się przez podział rozrośniętych kęp wczesną wiosną lub przez wysiew nasion jesienią. Liści tej rośliny używano dawniej do barwienia wełny na żółto.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 02:24:23]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72985825. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.