Leniec bezpodkwiatkowy Thesium ebracteatum

Leniec bezpodkwiatkowy (Thesium ebracteatum Hayne) – gatunek rośliny z rodziny sandałowcowatych (Santalaceae). Bylina półpasożytnicza czerpiąca wodę i sole mineralne za pośrednictwem ssawek z korzeni innych roślin. W Polsce rośnie w rozproszeniu na nizinach.

Łodyga do 30 cm wysokości. Kwiaty pozbawione podkwiatków, opatrzone przysadkami, zebrane w rzadkie grona. Przysadka dłuższa od owocu. Ząbki okwiatu po przekwitnieniu zagięte do środka. Owoc na krótkiej żółte szypułce, kulistojajowaty, podłużnie żeberkowany, długości około 2 mm.

Biologia i występowanie

Bylina. Rośnie na łąkach i w zaroślach. Kwitnie w maju i czerwcu.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 02:25:09]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72853238. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • maj
      • czerwiec
    • kwiatostan
      • groniasty
        • prosty
          • grono
  • cechy owoców
    • kolor owoców
      • żółte
    • powierzchnia owocu
      • żeberkowana
  • ogólne
    • roślina chroniona
    • bylina
    • Polska Czerwona Księga Roślin
    • VU–gatunek narażony
  • siedlisko
    • zarośla