Wirtualny atlas roślin: Żywotnikowiec japoński / Thujopsis dolabrata

Żywotnikowiec japoński (Thujopsis dolabrata L.f.) – gatunek drzewa z rodziny cyprysowatych (Cupressaceae), reprezentujący monotypowy rodzaj żywotnikowiec (Thujopsis). Pochodzi z wilgotnych, górskich lasów z wysp Hokkaido, Honsiu i Kiusiu w Japonii. Tworzy lasy na wysokościach od 600 do 1600 m n.p.m., w których rośnie razem z jodłą nikko, żywotnikiem japońskim i choiną różnoigłową. Dostarcza cenionego drewna wykorzystywanego w budowie statków, odpornego na gnicie. Do Europy sprowadzony w połowie XIX wieku.

Pokrój drzewo osiągające w naturze do 35 m wysokości o koronie stożkowatej i gęstej. W Europie do ok. 10 (Polska) – 20 m (Anglia). Gałązki ułożone w płaszczyźnie i podobne do żywotników, jednak bardziej tęgie, szersze i błyszczące. Często rośnie wielopniowo, tworząc nawet do 30 wyprostowanych pni. Konary poziomo rozpostarte, na końcach gałęzie zwieszone. Liście grube, łuskowate igły (do 8 mm długości) ciemnozielone, błyszczące, ściśle do siebie przylegają. Od spodu z charakterystyczną kredowo białą plamką. Kwiaty drobne i rozdzielnopłciowe (drzewa jednopienne). Męskie kwiaty są czarniawe, zebrane w jajowate szyszeczki, a żeńskie niebieskawo-szare. Pień o średnicy do 1,5 m. W klimacie środkowoeuropejskim rośnie wolno, średnio 10 cm rocznie. Kora czerwonobrązowa, łuszcząca się. Szyszki kuliste, średnicy do 15 mm. Łuski szyszek w liczbie 6–10 zgrubiałe, drewniejące, z charakterystycznie odgiętym wyrostkiem, pokryte sinym nalotem woskowym. Nasiona spłaszczone i wąsko oskrzydlone (3-5 nasion pod jedną łuską).

Drzewo ozdobne sadzone w parkach i ogrodach. Dostarcza cenionego, odpornego na gnicie drewna wykorzystywanego w budowie statków, mebli i jako drewno konstrukcyjne.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 02:26:45]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72321994. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.