Wirtualny atlas roślin: Lipa srebrzysta / Tilia tomentosa

Lipa srebrzysta, lipa węgierska (Tilia tomentosa Moench) – gatunek drzewa należący do rodziny ślazowatych. Występuje w Europie Środkowej, w Europie południowo-zachodniej i w Turcji.

Liście sercowate, ciemnozielone, od spodu biało filcowane (włoski gwiaździste), jesienią żółte, zimą opadają. Kwiaty żółtawe, po 5-10 w zwisających gwiaździsto owłosionych wierzchołkach. Pokrój duże drzewo liściaste, osiągające wysokość do 30 m. Korona szerokości 15-20 m jest regularna, początkowo szerokostożkowata, później zamknięta, jajowato sklepiona do kulistej. Kora srebrzystoszara, podłużnie, płytko bruzdowana. Owoc orzech, kulisty, filcowato owłosiony, słabo żeberkowany.

Biologia i występowanie

Siedlisko: stanowiska słoneczne, odporna na mrozy, ciepłolubna, w lecie dobrze znosi suszę lepiej niż inne lipy, odporna na warunki miejskie, stosunkowo odporna na przemysłowe zanieczyszczenie powietrza, na choroby i owady. Kwitnie późno, lipiec – początek sierpnia.

Roślina ozdobna: często sadzona w parkach, a także przy domach, drogach i alejach.
Z drewna wypala się węgiel drzewny stosowany w lecznictwie.
Roślina miododajna, aczkolwiek uważana jest za gatunek trujący dla pszczoły miodnej i trzmieli.
Sztuka kulinarna: z kwiatostanów lipy można przyrządzać wartościową herbatę, z nasion można otrzymywać bardzo dobry olej jadalny, jednak szybko jełczejący.
Jej miękkie drewno ma zastosowanie w rzeźbiarstwie i jest przydatne na wyroby tokarskie. Z drewna lipowego wykonano np. ołtarz Wita Stwosza i liczne rzeźby w kościołach. Wykonuje się z niego okleiny, zapałki, przyrządy kreślarskie, zabawki, modele i formy odlewnicze. Nie nadaje się w budownictwie na elementy zewnętrzne.
Z jej łyka wytwarza się plecionki i maty.
Wykorzystuje się ją do wytwarzania preparatów kosmetycznych.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2018-12-04 23:19:08]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=54939454. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

Anna Mazerant-Leszkowska: Mała księga ziół. Warszawa: Inst. Wyd. Zw. Zawodowych, 1990. ISBN 83-202-0810-6.
Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-09-24].
Jindřich Krejča, Jan Macků: Atlas roślin leczniczych. Warszawa: Zakł. Nar. im. Ossolińskich, 1989. ISBN 83-04-03281-3.
Geoff Burnie i inni: Botanica. Rośliny ogrodowe. Könemann, 2005. ISBN 3-8331-1916-0.
Toksyczność lipy węgierskiej. apiweb.pl. [dostęp 2016-06-11].
Eva Dreyer, Helena Terpińska-Ostrowska, Wolfgang Dreyer: Drzewa i krzewy : szybkie i proste rozpoznawanie gatunków. Warszawa: Delta W-Z, 2005. ISBN 83-7175-381-0.
Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2010-02-02].
Helmut Pirc, Maria Kaczorowska: Drzewa od A do Z. Warszawa: Klub dla Ciebie, 2006. ISBN 83-7404-323-7.

	ogólne	drzewo
	ogólne	roślina trująca
	ogólne	roślina jadalna
	ogólne	roślina miododajna
	ogólne	roślina ozdobna
	ogólne	roślina użytkowa
	barwa kwiatów	płatki żółte
	korona kwiatu i typ kwiatostanu	kwiaty zwisające
	kształt blaszki	liście sercowate
	ulistnienie	liście owłosione
	rodzaj owoców	kuliste
	rodzaj owoców	orzechy
	powierzchnia owocu	żeberkowana
	powierzchnia owocu	owłosiona
	szacowana wysokość łodygi	wyższa od człowieka (> 200 cm)