Wieżyczka gładka Turritis glabra

Wieżyczka gładka, wieżycznik gładki (Turritis glabra L.) – gatunek rośliny należący do rodziny kapustowatych. Rośnie dziko w Azji, Europie, Afryce Północnej (Algieria, Maroko) i Ameryce Północnej. W Polsce dość pospolity.

Łodyga wzniesiona, siwa, przeważnie naga. Osiąga wysokość zwykle 60–120 cm. Liście liście odziomkowe wąskojajowate, nieregularnie karbowane, zwężające się w ogonek. Liście łodygowe wydłużone, nierównomiernie ząbkowane, na spodniej stronie często fioletowe. Są omszone gwiazdkowatymi włoskami. Kwiaty kwiatostan u dołu ulistniony z żółtawobiałymi kwiatami. Owoc 4-kanciasta łuszczyna przylegająca do osi kwiatostanu. Ma duży, wyraźnie widoczny nerw środkowy i wypukłe klapy. Nasiona dwurzędowe.

Biologia i występowanie

Roślina dwuletnia lub bylina, hemikryptofit. Kwitnie od kwietnia do maja. Siedlisko: suche zarośla, świetliste lasy, murawy ciepłolubne, mury. Preferuje gleby wapienne.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 02:39:20]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=73083953. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • kwiecień
      • maj
    • barwa kwiatów
      • płatki żółte
    • kwiatostan
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście jajowate
  • cechy łodygi
    • wygląd łodygi
      • łodyga gładka
      • łodyga wzniesiona
  • cechy owoców
    • powierzchnia owocu
      • kanciasta
  • ogólne
    • bylina
    • roślina dwuletnia
  • siedlisko
    • gleby wapienne
    • zarośla
    • murawy
    • świetliste lasy