Wirtualny atlas roślin: Kozłek bzowy / Valeriana sambucifolia

Kozłek bzowy (Valeriana sambucifolia J. C. Mikan) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny kozłkowatych. Występuje w Północnej Europie, górach środkowej i południowej Europy. W Polsce dość częsty w Sudetach i Karpatach, na Nizinie Śląskiej, w Kotlinie Sandomierskiej, na wyżynach, w Wielkopolsce i na Pomorzu, brak na północnym wschodzie. Takson rodzimy.

Łodyga wzniesiona, mocna, bruzdowata, osiąga wysokość do 150 cm. Liście liście różyczkowe 3-5-listkowe, łodygowe, nieparzysto pierzastosieczne z 2-4 parami jajowatolancetowatych, zwykle grubo ząbkowanych listków bocznych, listki dolne i środkowe ogonkowe, górne siedzące. Kwiaty drobne zebrane w baldachokształtne kwiatostany, białe, bladoróżowe lub liliowe. Kwitnie od maja do lipca. Owoc niełupki.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit. Występuje w lasach łęgowych, olszynach, jaworzynach i ziołoroślach oraz nad brzegami potoków. W górach rośnie od regla dolnego po piętro kosodrzewiny, w ziołoroślach, widnych lasach, zwłaszcza olchowych, nad brzegami potoków, w źródliskach, na torfowiskach niskich, niezależnie od podłoża. Gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Adenostylion alliariae (wysokogórskie ziołorośla i zarośla liściaste związane trwałym przepływem wody).

Roślina lecznicza.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 02:46:59]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72347623. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.