Wirtualny atlas roślin: Przetacznik polny / Veronica arvensis

Przetacznik polny (Veronica arvensis L.) – gatunek rośliny, w najnowszym systemie APG zaliczany do rodziny babkowatych (Plantaginaceae), w systemach XX-wiecznych klasyfikowany zwykle do trędownikowatych (Scrophulariaceae).

Łodyga wzniesiona, lub podnosząca się, owłosiona krótkimi włoskami, w górnej części ogruczolona. Wysokość 5–25 cm. Z korzenia wyrasta zwykle kilka nierozgałęziających się łodyg. Podczas suszenia roślina nie czernieje. Liście dolne naprzeciwległe, szerokojajowate, o nasadach nieco sercowatych, całe owłosione. Brzegi karbowane lub piłkowane, koniec tępo zakończony. Najniższe liście na łodydze nie są większe od pozostałych, często są już uschnięte podczas kwitnięcia rośliny. Wyższe liście skrętoległe, krótkoogonkowe lub siedzące, szerokolancetowate lub trójkątnie jajowate z jedną lub dwoma parami dużych ząbków. Najwyższe liście w postaci lancetowatych przysadek, całobrzegich, lub posiadających małe ząbki tylko u nasady. Kwiaty na bardzo krótkich, wzniesionych szypułkach (prawie siedzące) w kątach liści. Kielich złożony z 4 wolnych, lancetowatych, tępo zakończonych i silnie owłosionych działek. Korona kółkowa z bardzo krótką rurką. Ma szerokość 3–5 mm i złożona jest z 4 płatków niebieskiego koloru. Płatki nierównej wielkości, jeden z płatków wyraźnie mniejszy i węższy. Szyjka słupka o podobnej długości, jak wycięcie torebki, z pojedynczą szyjką wyższą od pręcików. 2 pręciki. Owoc mocno spłaszczona, sercowatego kształtu torebka, o długości do 3 mm i takiej samej szerokości. Cała owłosiona, na szczycie ostro wycięta i znacznie krótsza od działek kielicha. Nasiona żółtobrunatne, płaskowypukłe, jajowate, o długości do 1,2 mm.

Biologia i występowanie

Rodzimy obszar występowania obejmował obszary Azji o umiarkowanym klimacie, częściowo także o klimacie ciepłym (Indie, Pakistan), Afrykę Północną, Azory, Maderę, Wyspy Kanaryjskie i Europę Południową. Rozprzestrzenił się jednak poza tymi obszarami i obecnie jest gatunkiem kosmopolitycznym; poza Antarktydą występuje na wszystkich kontynentach i na licznych wyspach. W Europie na północy sięga po Islandię i Półwysep Skandynawski. W Polsce jest pospolity na całym obszarze, z wyjątkiem wyższych partii gór. Status gatunku we florze Polski: archeofit. Roślina jednoroczna Słupek i pręciki dojrzewają równocześnie, roślina zapylana jest przez błonkówki. Owoce otwierają się tylko podczas wilgotnej pogody (higrochazja), uwalniając nasiona, które rozsiewane są przez wiatr. Siedlisko Roślina siedlisk ruderalnych i segetalnych. Rośnie na przydrożach, gruzowiskach, nieużytkach, w murawach. W uprawach rolnych jest chwastem, zwłaszcza w uprawach zbóż, rzepaku, buraków i roślin strączkowych. Preferuje gleby żyzne, gliniaste, lub piaszczysto-gliniaste, ale rośnie na bardzo różnych glebach. Oddziaływania międzygatunkowe Na przetaczniku polnym pasożytują niektóre gatunki grzybów i lęgniowców: Peronospora agrestis, Peronospora verna, Podosphaera fuliginea, Schroeteria delastrina, Ramularia veronicae. Genetyka Liczba chromosomów 2n = 16.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 02:49:40]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72986164. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.