Wirtualny atlas roślin: Przetacznik stokrotkowy / Veronica bellidioides

Przetacznik stokrotkowy (Veronica bellidioides L.) – gatunek rośliny z rodziny babkowatych (Plantaginaceae), w systemach XX-wiecznych klasyfikowany zwykle do trędownikowatych (Scrophulariaceae) lub przetacznikowatych (Veronicaceae). Występuje w Europie (Austria, Bułgaria, Czechy, Francja, Hiszpania, Mołdawia, Niemcy, Polska (uznany za wymarły), Rumunia, Słowacja, Szwajcaria, Ukraina, Włochy, obszar dawnej Jugosławii). W 2009 r. został ponownie odnaleziony w Karkonoszach.

Łodyga wzniesiona, do 20 cm wysokości, gruczołowato owłosiona. Liście gruczołowato owłosione. Dole liście skupione w różyczkę, większe od pozostałych, odwrotnie podłużnie jajowate. Liście łodygowe tworzą 2-4 pary. Kwiaty skupione w zbite grono. Korona fioletowoniebieska, o średnicy ok. 13 mm. Owoc okrągłojajowata torebka z długa szyjką.

Biologia i występowanie

Bylina, oreofit. Rośnie w murawach wysokogórskich na podłożu bezwapiennym. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Gatunek charakterystyczny klasy Juncetea trifidi.

Kategorie zagrożenia gatunku: Kategoria zagrożenia w Polsce według Czerwonej listy roślin i grzybów Polski (2006): Ex (wymarły); 2016: CR (krytycznie zagrożony). Kategoria zagrożenia w Polsce według Polskiej Czerwonej Księgi Roślin (2001): EX (wymarły); 2014: CR (krytycznie zagrożony).

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-31 17:29:14]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=73141062. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.