Wirtualny atlas roślin: Borówka wysoka / Vaccinium corymbosum

Borówka wysoka, niebieska jagoda (Vaccinium corymbosum L.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny wrzosowatych (Ericaceae). Pochodzi z Ameryki Północnej, ale rozprzestrzenił się w naturalnym środowisku także w Japonii, Nowej Zelandii i w niektórych rejonach Europy (Wielka Brytania, Holandia). Stwierdzony jako zdziczały został także w Polsce w lasach bagiennych i na torfowiskach na ziemi lubuskiej. Jest uprawiany w wielu krajach. W Polsce w 1999 na 350 ha zbierano plon w wysokości ok. 800 t.

Pokrój krzew dorastający do 2,5 m wysokości. Pędy pędy silnie rozgałęziające się. Pączki kwiatowe powstają w szczytowych partiach zarówno krótkopędów, jak i długopędów. Liście eliptyczne, całobrzegie, skórzaste, całobrzegie (u niektórych odmian płytko ząbkowane). Kwiaty zebrane w grona. Korona dzwonkowata, biała, białozielona lub różowa. Kwitnie od kwietnia do maja, kwiaty zapylane są przez pszczoły i trzmiele. Działki kielicha są trwałe, zrośnięte z zalążnią. Owoce typu jagody pozornej. Dojrzewają od połowy lipca do września. Są dużo większe od owoców borówki czarnej, podobne w smaku, lecz pozbawione brudzącego soku.

Kulinaria. Owoce są smaczne i mają dużą wartość odżywczą. Są bogate w cukry, kwasy mineralne, sole mineralne, pektyny, witaminy. Nadają się do spożycia na surowo jako owoc deserowy, jak również na przetwory.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-05-23 13:04:09]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=76542383. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.