Dzwonek szczeciniasty Campanula cervicaria

Dzwonek szczeciniasty (Campanula cervicaria L.) – gatunek rośliny z rodziny dzwonkowatych. Występuje od Hiszpanii na zachodzie po Bajkał na wschodzie. W Polsce rośnie głównie na nizinach, zwłaszcza w dolinie Bugu. Występuje także na Wyżynie Małopolskiej, w Sudetach i Beskidach.

Łodyga sztywna, prosto wzniesiona, szczeciniasto, odstająco, kłująco owłosiona, do 70 cm wysokości. Liście siedzące, wydłużonotrójkątne, lancetowate lub równowąskie, szczeciniasto, odstająco, kłująco owłosione. Kwiaty zebrane w zbite główki na szczycie łodygi oraz w kątach najwyższych liści. Korona kwiatu niebieska, długości 13-25 mm. Szyjka słupka wyraźnie wystaje z korony. Owoc torebka.

Biologia i występowanie

Bylina lub roślina dwuletnia, hemikryptofit, gatunek semelparyczny. Rośnie na okrajkach i w świetlistych dąbrowach. Kwitnie od czerwca do sierpnia.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 20:16:04]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72328026. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • czerwiec
      • lipiec
      • sierpień
    • barwa kwiatów
      • płatki niebieskie
    • kwiatostan
      • groniasty
        • prosty
          • główka
  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • od kolana do pasa (60 < x < 100 cm)
    • wygląd łodygi
      • łodyga owłosiona
      • łodyga wzniesiona
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście lancetowate
      • liście wąskie i wydłużone
      • liście równowąske
  • cechy owoców
    • rodzaj owoców
      • suche
        • torebki
  • ogólne
    • bylina
    • Polska Czerwona Księga Roślin
    • roślina dwuletnia
    • DD - stopień zagrożenia wyginięciem trudny do określenia
  • siedlisko
    • Dąbrowy
    • Sudety