Starzec długolistny Tephroseris papposa

  1. Magnoliopsida
  2. Asterales
  3. Asteraceae
  4. Tephroseris
    • Cineraria longifolia sulphurea
    • Cineraria papposa papposa
    • Cineraria papposa wolffii
    • Cineraria transsilvanica angustata
    • Cineraria transsilvanica transsilvanica
    • Senecio papposus congestus
    • Senecio papposus fussii
    • Senecio papposus papposus
    • Senecio procerus procerus
    • Senecio sulphureus sulphureus
Starzec długolistny (Tephroseris papposa (Rchb.) Schur) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Występuje w Karpatach Wschodnich, na Podolu i Opolu, w Karpatach Południowych i na Półwyspie Bałkańskim. W Polsce jest gatunkiem bardzo rzadkim; rośnie tylko w Bieszczadach Zachodnich (kilkanaście stanowisk) i na Płaskowyżu Sańsko-Dniestrzańskim (jedno stanowisko).

Łodyga gruba, żeberkowana, pajęczynowato owłosiona, do 80 cm wysokości. Liście za młodu z obu stron pajęczynowato owłosione; starsze z wierzchu nagie i błyszczące. Liście różyczkowe eliptyczne lub wąskoeliptyczne, całobrzegie lub delikatnie ząbkowano-karbowane, przechodzące w dłuższy od blaszki ogonek. Dolne liście łodygowe podobne do różyczkowych. Wyższe liście łodygowe wąskolancetowate; najwyższe - równowąskie. Kwiaty zebrane w koszyczki średnicy 3-5 cm, te z kolei zebrane w podbaldach. Kwiaty języczkowe jasnożółte lub pomarańczowożółte, do 2 cm długości. Listki okrywy zielone, pajęczynowato owłosione, nagie na szczycie, przeświecające na brzegach. Puch kielichowy długości rurki kwiatu rurkowego. Owoc naga lub krótko owłosiona, ciemnozielona lub brązowa niełupka.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit, heliofit. Rośnie na łąkach, w zaroślach i widnych lasach, w murawach bliźniczkowych, traworoślach i ziołoroślach. Kwitnie od maja do lipca.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-04-04 01:26:44]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=62836065. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.
  • Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
  • Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2016-03-17]  (ang.).
  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • maj
      • czerwiec
      • lipiec
    • barwa kwiatów
      • płatki żółte
      • płatki pomarańczowe
  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • od kolana do pasa (60 < x < 100 cm)
    • wygląd łodygi
      • łodyga owłosiona
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście jajowate
      • liście lancetowate
      • liście wąskie i wydłużone
      • liście równowąske
      • liście eliptyczne
  • cechy owoców
    • kolor owoców
      • zielone
      • brązowe
    • powierzchnia owocu
      • owłosiona
  • ogólne
    • bylina
    • Polska Czerwona Księga Roślin
    • trawa
  • cechy nasion
    • rozsiewanie nasion
      • endochoria
  • siedlisko
    • zarośla
    • murawy

 
×


 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.
Dodatkowe informacje