Wirtualny atlas roślin: Bażyna czarna obupłciowa / Empetrum hermaphroditum

Bażyna czarna obupłciowa (Empetrum nigrum subsp. hermaphroditum (Hagerup) Böcher), znana też jako bażyna górska – według The Plant List podgatunek bażyny czarnej. Bywa traktowana jako odrębny gatunek Empetrum hermaphroditum. W Polsce występuje w Sudetach, na Babiej Górze i Pilsku, w Tatrach oraz Bieszczadach Zachodnich.

Pokrój krzewinka tworząca gęste kępki wysokości do 40 cm. Liście ciemnozielone, igiełkowe, równowąskie, spodem prawie zrośnięte, z białym kantem. Wyrastają w gęstych okółkach po 3–4. Mniejsze niż u bażyny czarnej. Kwiaty roślina obupłciowa. Jasnoróżowe do białawych kwiaty zebrane w kilkukwiatowe baldachogrona na szczytach pędów. Działki kielicha orzęsione, korona dzbaneczkowatego kształtu. Owoce kulista, czarna, jagoda o średnicy do 5 mm.

Biologia i występowanie

Chamefit. Siedlisko: wyższe partie gór, głównie w piętrze kosodrzewiny i w piętrze alpejskim. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Loiselerio-Vaccinion (w Polsce) i Ass.) Empetro-Vaccinietum. Owoce stanowią pokarm dla ptaków i budzących się na wiosnę niedźwiedzi.

Roślina uprawna: w północnej Azji owoce są zbierane i spożywane zimą razem z foczym tłuszczem.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-03-28 01:41:04]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=62817645. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
Adam Zając, Maria Zając (red.): Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Uniwersytet Jagielloński, 2001, s. 210. ISBN 83-915161-1-3.
Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
František Antonín Novák: Tomik III. Rośliny górskie [Horské rostliny.]. il. Svolinský, Karel; tłum. i uzup. Zofia Radwańska-Paryska. Wyd. trzecie. Praga: 1961, s. 4, seria: Nasza przyroda w obrazach. [dostęp 2017-05-11]. (maszynopis, bez ilustracji)
Łukasz Łuczaj: Dzikie rośliny jadalne Polski. Przewodnik survivalovy. Chemigrafia, 2004. ISBN 83-904633-5-0.
Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-13] (ang.).
The Plant List. [dostęp 2018-01-29].