Brzoza niska (Betula humilis Schrank) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny brzozowatych. Występuje w środkowej i wschodniej Europie (od Niemiec i Szwajcarii na wschód) oraz w północnej Azji (od Kazachstanu, Mongolii i Korei na północ). W Polsce roślina rzadka, występująca na rozproszonych stanowiskach na niżu. Najliczniej występuje na Pojezierzu Pomorskim, Mazurskim i Podlasiu, rzadziej na Białostocczyźnie i w Wielkopolsce.
Siedlisko: torfowiska i podmokłe łąki. Przeważnie tworzy skupiska. Jest światłolubna, wyższe drzewa i krzewy z łatwością ją zagłuszają. Na Syberii występuje w tundrze. Jest reliktem polodowcowym, który przywędrował do nas pod koniec epoki lodowcowej. Nanofanerofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl/O/All. Sambuco-Salicion. Kwitnie od kwietnia do maja, jest wiatropylna. Roślina wiatrosiewna. Liczba chromosomów 2n = 28.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2023-07-30 00:04:30]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=70925584. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.